Skip to main content

Interleukine-1 en auto-inflammatoire ziekten

De interleukine 1-familie (IL-1) is een groep ontstekingsbevorderende cytokinen die een centrale rol spelen bij de regulering van de immuunrespons van het lichaam. Door zich te binden aan de IL-1 receptoren op cellen, spelen ze een belangrijke rol bij acute en chronische ontstekingsreacties.

Daarnaast is het IL-1 systeem ook betrokken bij verschillende andere biologische functies, zoals metabole en hematopoëtische activiteiten. Leden van de IL-1 familie zijn naar voren gekomen als therapeutische doelwitten voor een toenemend aantal auto-inflammatoire ziekten, waarbij een remming van de IL-1 activiteit de basis kan vormen voor nieuwe behandelingen.

CAPS (cryopyrine-geassocieerde periodieke syndromen), een groep zeldzame en potentieel dodelijke auto-inflammatoire aandoeningen, worden gekenmerkt door een overmatige productie van het eiwit interleukine 1β (IL-1β). Veel voorkomende symptomen zijn huiduitslag, periodieke koortsen, hoofdpijn, een ziek gevoel en gewrichtspijn. De meest ernstige vorm van CAPS is NOMID (neonataal begonnen inflammatoire multisysteemaandoening) of CINCA (chronisch infantiel neurologisch cutaan en articulair syndroom).

Voordat er medicijnen tegen NOMID/CINCA werden ontwikkeld, stierf naar schatting 20% van de getroffen kinderen voordat ze de volwassen leeftijd hadden bereikt. Vandaag de dag is de prognose voor de meeste patiënten die behandeld worden gunstig.

IL-1 vormt een belangrijke factor bij de ziekte van Still, een zeldzame, systemische auto-inflammatoire ziekte die wordt gekenmerkt door hoge koortsen, gewrichtspijn en huiduitslag. Bij patiënten met reumatoïde artritis is IL-1 ook verhoogd en houdt deze verband met verschillende parameters in de ziekteactiviteit.